*ايجاد فايل جديد از طريق ويزارد به روش سريع

محيط اتوکد قسمت اول:

وقتي AutoCAD را براي اولين بار اجرا کنيد, يک کادر محاوره مانند آنچه در شکل 1-1 نمايش داده شده است باز خواهد شد.



شکل ا-ا:کادر انتخاب محیط

در سمت چپ اين کادر, دو گزينه ي 3D Modeling و AutoCAD Classic وجود دارد. اگر گزينه ي اول را انتخاب کنيد, محيط AutoCAD
در وضيعت سه بعدي و در غير اين صورت دو بعدي خواهد بود( شکل 2-1). البته در هر دو حالت ميتوانيد دو بعدي يا سه بعدي کار کنيد, تنها
تفاوت در اين است که اگر در ابتدا محيط مناسب خود را انتخاب نکرده باشيد, بايد بعدا برخي مراحل را اضافه انجام دهيد. در پايين صفحه يک کادر
انتخاب به نام Don't Show me this again وجود دارد که اگر آن را فعال کنيد, اين کادر محاوره هر بار باز نميشود و انتخابي که هم اکنون
انجام دهيد هميشه به کار خواهد رفت.

شکل2-1: محیط کلاسک(بالا) و محیط سه بعدی( پایین)

البته آنچه شما خواهيد ديد با شکل هاي نمايش داده شده فرق خواهد داشت, زيرا به طور پيش فرض تعداد زيادي نوار ابزار در AutoCAD باز است
که قسمت زيادي از صفحه را نيز اشغال ميکند. ميتوانيد نوار ابزارهاي بزرگي را که در ميانه صفحه قرار دارند ببنديد, زيرا در حال حاضر نيازي
به آنها نداريد. هر گاه لازم باشد ميتوانيد آنها را دوباره باز کنيد.
علاوه بر کادر محاوره ابتداي برنامه, يک ليست بازشو نيز در بالا و سمت چپ صفحه قرار دارد که گزينه هاي مربوط به انتخاب محيط را در اختيار
شما ميگذارد( شکل 3-1).



شکل 3-1:لیست باز شوی انتخاب محیط

هرگاه مايل باشيد ميتوانيد با استفاده از اين کادر, محيط مورد نظر خود را انتخاب کنيد.علاوه بر آن ميتوانيد محيط فعلي را ذخيره کرده و در زمان مناسب
دوباره آن را باز کرد.
همه ي توضيحاي من در مورد محيط Classis پس براي هماهنگي شمام از اين محيط فعلا استفاده کنيد.
رو عکسام کلیک کنین بزرگ میشه

نوار ابزار ها:

AutoCAD نوار ابزارهاي زيادي دارد و از اين طريق اکثر دستور هاي خود را در اختيار کاربر قرار ميدهد.البته از نوار منو و خط فرمان هم ميشود دستور ها را اجرا کرد.بعد از بستن نوار ابزارهايبزرگي که در ميانه صفحه قرار دارند آنچه که باقي ميماند نوار ابزارهايي هستند که دستورهاي عمومي و پايه را در خود جاي داده اند, به همين خاطر پيشنهاد ميشود اين نوار ابزارها را نبنديد.در شکل 4-1 نوار ابزارهاي که در بالاي صفحه قرار دارند ديده ميشود. (در ضمن اگه رو عکسا کلیک کنین بزرگ میشه)


شکل 4-1: نوار ابزارهای بالای پنجره

در اين شکل 5 نوار ابزار ديده ميشود. راه تشخيص نوار ابزار هاي مختلف, توجه به نوار عمودي سمت چپ آنهاست.

منوها:

منوها راه ديگري براي دسترسي به برنامه هستند و به طور پيش فرض در بالاي صفحه قرار دارند( شکل 5-1)


شکل 5-1: منوهای اتو کد

ممکن است برخي برنامه هايي که در دستگه خود نصب کرده ايد گزينه هايي به اين منو اضافه کنند.

زبانه ها:

در پايين و سمت چپ زبانه هايي براي انتخاب مدل و layoutها وجود دارد( شکل 6-1).


شکل 6-1: زبانه های اتو کد

محل اصلي براي کشيدن طرح ها,زبانه model است. زبانه هاي layout که تعدادشان نيز محدود نيستبراي تنظيم طرح جهت چاپ ميباشد.
اگر در محيط 3 بعدي قرار داشته باشيد زبانه ها به طور پيش فرض نمايش داده ميشوند و در عوض 2 دکمه در نوار وضيعت پايين صفحه وجود خواهد
داشت( شکل 7-1).


شکل 7-1: دکمه های انتخاب زبانه

دکمه ی سمت چپ برای اتخاب model و دکمه ی سمت راست برای انتخاب layout است.

محيط اتوکد قسمت دوم:

نوار وضيعت:
در پايين پنجره يک نوار وضيعت وجود دارد( شکل 9-1).


شکل 9-1: نوار وضیعت اتو کد

به طور پيش فرض در سمت چپ, مختصات محل قرارگيري اشاره گر موس و در ادامه تعدادي براي تنظيم برنامه وجود دارد. همانطور که در شکل ميبينيد برخي
از دکمه ها فعال و برخي غير فعالند.با کليک رو هر دکمه ميتوانيد ان را فعال کنيد.
در سمت راست نوار وضعيت نيز تعدادي دکمه ي کوچک وجود دارد( شکل 10-1).


شکل 10-1: دکمه های نوار وضیعت

دکمه سمت راست( به شکل مربع) براي تمام صفحه کردن برنامست.با دوبار کليک کردن رو اين دکمه دوباره به وضيعت قبل بر ميگردد.
وقتي روي فلش کوچکي که در اين قسمت قرار دارد کليک کنيد, منويي باز ميشود که با استفاده از آن ميتوان دکمه هايي را که در نوار وضيعت نمايش داده شده اند تعيين کرد.( شکل 11-1).
در اين منو گزينه هايي براي قسمت نمايش مختصات و تمام دکمه ها وجود دارد. علاوه بر ان کليد ميانبر تمام دستور هايي که دکمه هايشان در نوار وضيعت قرار دارد در سمت راست آنها نوشته شده.

شکل 11-1: انتخاب دکمه هایی که در نوار وضیعت نمایش داده میشوند

براي 3 بعدي کردن محيط ميري سمت چپ محيط اتو کد. 1 سري ابزار رو مياري. شکل 1-1

شکل 1-1

روي اينها کليک ميکني تا بياد.shade, sollid, solid edition, ucs, view اينارو که اوردي واسه اينکه محيطت 3 بعدي شه( البته اينارو رو محيط دو بعدي انجام ميدي. اگه نه اگه خواستي ميري محيط سه بعدي که اول گفتم) بعد اينکه اوردي در جعبه ابزار view روي 1کي از ايکنا کليک ميکني. مثلا روي se isometric شکل 2-1 .

شکل 2-1

بعد در جعبه ابزار shade هم روي flat shaded کليک ميکني. حالا محيطت 3 بعدي شد. واسه اينکه باکسو دايره و اينچيزارم بکشي تو جعبه ابزار solid روي باکس کليک ميکني شکل 3-1 بعد مختصاتو ميدي..

شکل 3-1

محور هاي مختصات:

در صفحه, محور مختصاتي وجود دارد که جهت x و y و اگر در حالت 3 بعدي باشد z را هم نمايش ميدهد( شکل 12-1).
در حالت دو بعدي در صورتي که تنظيم ها را تغيير ندهيد, محور ها هميشه به همان صورتندو اما در محيط 3 بعدي محورها دائما در حال تغييرند..محور x در راستاي افقي و y در راستاي
عمودي قرار دارند. جهت فلش جهت مثبت را نشان ميدهد. پس اگر بخواهيم خلاف اين جهت فلش حرکت کنيم مقادير را منفي وارد ميکنيم.



شکل 12-1

ذخيره کردن طرح:

اين مبحثو مطمئنم همتون بليديد واسه همين توضيح نميدم. فقط اينکه از save و save as استفاده ميکنيم.

بستن طرح:

اينم که ماشالا از من بهتر بلديد. توضيح نميدم. از close استفاده ميکنيم.

ذخيره کردن طرح در قالب هاي ديگر:

در کادر محاوره ي save as کادري به نام files of type وجود دارد که انواع قالب هاي ممکن براي ذخيره فايل را در اختيار شما ميگذارد.
اين قالب ها عبارتند از:
1- AutoCAD 2007 Drawing (*.dwg)
2- AutoCAD 2004/LT 2004 Drawing (*.dwg)
3- AutoCAD 2000/LT 2000 Drawing (*.dwg)
4- AutoCAD R14.LT 98/LT 97 Drawing (*.dwg)
5- AutoCAD Drawing Standards (*.dws)
6- AutoCAD Drawing Template (*.dwt)
7- AutoCAD 2007 DXF (*.dxf)
8- AutoCAD 2004/LT 2004 DXF (*.dxf)
9- AutoCAD 2000/LT 2000 DXF (*.dxf)
10- AutoCAD R12/LT 2 DXF (*.dxf)
گزينه ي 1 پيش فرض است و فيل را در قالب 2007 ذخيره ميکند. مشکل ان اينست که چنين فايل هايي در نسخه هاي قديمي قابل باز کردن نيستند. به اين خاطر اگر ميخواهيد اين فايل را به افرادي که از نسخه هاي قديمي استفده ميکنند ارسال کنيد ميتوانيد ان را در قالب نسخه هاي قديمي ذخيره کنيد. البته براي اينکه بعضي از فايل هاتون از بين نره پيشنهاد ميکنم کنار اون ورژن جديد رو هم ارسال کنيد.همانطور که ديده ميشود نسخه هاي 2007, 2004, 2000, 14موجود هستند. نسخه هاي قديمي تر در 2007 پشتيباني نميشموند.نسخه هاي ديگر مثل 2005 و 2006 قالب مخصوصي ندارند و از قالب 2004 استفاده ميکنند.
قالب اصلي که به طور پيش فرض استفاده ميشود. DWG است. قالبDXF نيز 1 قالب برداري است که توسط برنامه هاي مختلف استفاده ميشود.در صورت تمايل ميتوانيد از اين قالب استفاده کنيد تا فايل هاي اتوکد قابل انتقال به برنامه هاي ديگر نيز باشد.

ساخت طرح جدید با استفاده از الگو :

منظور از الگو( template) فایلی با پسوند DWT است که برخی تنظیم ها و گاهی عناصر را در خود جای داده و برای تهیه ی طرح جدید به کار میرد. بسیاری از برنامه ها قابلیت استفاده از الگو ها را دارند. این برنامه هغ معمولا تمام فایل ها یا اسناد جدید را بر اساس یک الگو میسازند, ولی برای انکه کاربران دچار مشکل نشوند, الگوی پیش فرض دارند که اگر کاربر مشخص نکند که میخواهد از الگوی خاص استفاده کنند همهان را به کار میبرند. اتوکد نیز تمام طرح های جدید را بر اسس الگو ها میسازد با این تفاوت که در ابتدا اللگوی پیش فرضی وجود نداردو زمانی که بخواهید فایل جدیدی بسازید الگو از شما پرسیده میشود.

برای ساخت طرح بر اساس الگو دستور new یا qnew را اجرا کنید. با این کار کادر محاوره ی شکل 1-1 باز شده و الگو های موجود را نشان میدهد تا انچه در نظر دارید انتخاب کنید.
اگر تازه شروع به کار با اتوکد کرده اید الگوی acad.dwt را انتخاب کنید.روی هرکدام از الگوها که کلیک کنید پیش نمایشی از ان در کادر preview که در بالا و سمت راست کادر محاوره قرار دارد نمایش داده خواهد شد.

شکل 1-1 : کادر محاوره select template برای انتخاب الگو

تعیین الگوی پیش فرض :

با اینکه اکثر برنامه های مبتنی بر الگو, یک الگوی پیش فرض دارند و در زمان ساخت سند جدید کاربر رامجبور به تعیین الگو نمیکنند ولی اتو کد اینطوری نیست. ولی اگر مایل باشید میتوانید الگوی پیش فرض انتخاب کنید تا هربار مجبور به تعیین ان نباشید. این هم مراحلش:

1- از منو ها tools option را اجرا کنید.
2- به زبانه ی files که در شکل 2-1 نمایش داده شده بروید.



شکل 2-1 : زبانه ی files از کادر محاوره option

3- روی گزینه ی template settings دابل کلیک کنید. با این کار گزینه های زیر مجموعه ان باز خواهند شد.( شکل 3-1)



شکل 3-1: تنظیم های مربوط به الگو

4- روی default template file name for QNEW دابل کلیک کنید تا باز شود.(شکل 4-1)



شکل 4-1: تنظیم های مربوط به الگوی پیش فرض
 

5-روز گزینه ی none و بعد دکمه ی browes کلیک کنید. با این کار کادر محاره باز میشود و الگو های موجود را نمایش میدهد.
6- الگوی مورد نظر خود را انتخاب کنید و دکمه ی open را کلیک کنید.
7- دکمه ی open را کلیک کنید تا از کادر محاوره ی option خارج شوید.
اکنون الگو پیش فرضی مشخص شده است. بعد از این میتوانید ار یکی از راه های زیر استفاده کنید. طرح جدید بر اساس الگو پیش فرض ساخته شده
و کادر محاوره ی انتخاب الگو باز نخواهد شد:
دستور QNEW را در خط فرمان اجرا کنید.
روی ایکن که در نوار ابزار قرار دارد کلیک کنید.

ساخت الگو :

ساخت الگو کار بسیار اسانی است. ابتدا یک طرح جدید با استفاده از یکی ار الگوها ,مانند acda.dwt بسازید. بعد از ان تمام تغییرات مورد نظر خود را به ان اعمال کنید و در صورت نیاز عناصری مانند کادر ها, جداول شرکت و ارم ها را نیز به ان اضافه کنید. در اخر save as را اجرا کنید تا کادر محاوره sav as باز شود. در این کادر محاوره یک لیست باز شو به نام files of type وجود دارد. روی فلشی که در کنران قرار دارد کلیک کرده, AutoCAD drawing template(*.dwt( را انتخاب کنید. نامی که برای الگو در نظر دارید را وارد کنید و دکمه ی save را بزنید. با این کار کادری مانند انچه در شکل 5-1 نمایش داده شده باز خواهد شد.



شکل 5-1: کادر محاوره template description برای تعیین مشخصات الگو

شرحی برای الگو در کادر description وارد کرده و واحد اندازه گیری را در کادر ,easurment مشخص میکند. دکمه ی ok را کلیک کنید تا الگو ذخیره شود.


ساخت طرح جدید بدون استفاده از الگو

در واقع همیشه الگویی برای ساختن طرحهای جدید وجود دارد, ولی قابلیتی نیز در اتوکد هست که طرح را بر اساس الگویی خاص که شامل کترین پیش فرض های ممکن میشود, میسازد.
برای استفاده از این قابلیت بعد از اجرای دستور new روی فلش کوچکی که در کنار دکمه ی open کادر محاوره ی الگو ها قرار دارد کلیک کرده و از منوی که باز میشود یکی از گزینه های open with no template-metric یا open with no template-imperial را انتخاب کنید. گزینه ی اول از واحد های متریک و دومی از واحد های انگلیسی است.

خط فرمان و دستورها :

مرور طرحهای متعدد :

در اتوکد میتوان بیش از یک طرح را همزمان باز کرد که مراحل زیر را باید طی کنید:
1- به منوی window بروید. در پایین منو لیستی از تمام فایل های باز شده وجود دارد. روی فایل مورد نظر کلیک کنید.
2- کلید های ctrl-F6 را فشار دهید تا فایل بعدی نمایش داده شود.

استفاده از خط فرمان :

خط فرمان مانند یک ابزار یا پالت است که در پایین صفحه قرار دارد. میتوانید دستور ها را مستقیما در این قسمت وارد کرده و تعداد خطهایی را که در خط فرمان نمایش داده میشود کم و زیاد کنید.برای این کار روی نوار افقی بالای آن کلیک کرده, بدون رها کردن کلید ماوس ان را به بالا یا پایین بکشید. با توجه به این که کادر های شناور, بسیاری از وظایفی را که قبلا به عهده ی خط فرمان بود, انجام میدهند, میتوانید خط فرمان را حذف کنید تا فضای طراحی بیشتر شود. برای اینکار از میانبر Ctrl+9 استفاده کنید. اگر بعدا پشیمان شوید میتوانید دوباره میانبر گفته شده را بفشارید تا خط فرمان نمایش داده شود. علاوه بر ان میتوانید خط فرمان را از حالت dock به float تبدیل کرده و ان را Auto Hide کنید تا فضای کمی اشغال کند و تنها زمانی که ماوس را به روی آن میبرید بزرگ شود.


استفاده از کادر های شناور:
کادر های شناور از قابلیت های جدید AutoCAD هستند. این کادر ها در داخل صفحه طراحی و در کنار اشاره گر ماوس باز شده, برخی اطلاعات را به کاربر نشان داده و اطلاعات مورد نیاز را از او دریافت میکنند. به این ترتیب دیگر الزلمی به استفاده از خط فرمان وجود نخواهد داشت. (شکل 1-1)



شکل 1-1:نمونه ای از کادر های شناور

اگر مایل باشید میتوانیدکادر های شناور رابا استفاده از دستور DYN فعال و غیر فعال کنید. اگر کادرهای شناور را غیر فعال کنید, حتما باید خط فرمان را فعال کنید تا بتوانید پارامتر های ورودی را مشخص کنید.

نام و عنوان دستورها:

در اتو کد دستور ها فاصاله ندارن. برا ي مثال دستور save as به صورت SAVEAS به کار ميرود.برخي دستور ها نام هاي ساده اي دارند مثل: line ولي برخي ديگر نام هاي طولاني دارند مثل: hatchedit . بسياري از دستور ها علاوه بر نام اصلي نام اختياري هم دارند که alias ( همون خواننده رپر خودمون ) ناميده ميشوند. به عنوان مثال ميتوان به جاي
دستور line از دستور ميانبر L استفاده کرد.
هر دستوري که اجرا ميشود در خط فرمان نيز وارد ميشود. بانابر اين بعد از اجراي دستور ميتوايد به خط فرمان رفته و ان را ببينيد. همچنين با فشار دادن کليد هاي Ctrl+F2 پنجره ي ارشو دستور هاي اتوکد را باز کنيد تا دستور هاي وارد شده را 1کجا ببينيد.(شکل 1-1)



شکل1-1:میتوانید دستور save as را ببینید

اگر نام دستوري را نميدانيد ميتوانيد چند حرف اول ان را وارد کرده, کليد Tab را چند بار بزنيد تا تمام دستور هايي که با حروف وارد شده شروع ميشوند نمايش داده شده و بتوانيد دستور مورد نظر خود را انتخاب کنيد. به عنوان مثال ميوانيد حرف cop را وارد کرده. کليد Tab را بزنيد تا دستور هاي متعددي که به اين عبارت شروع ميشود ببينيد. بعد که به دستور مورد نظر رسيديد کلمه ي enter را بزنيد.